1. Wizualizacja. To ćwiczenie koncentracji polega na tworzeniu oraz utrzymywaniu przez krótki czas prostych obrazków w swoim umyśle. Może być wykonywane zarówno przez osoby dorosłe, jak i przez dzieci. Zabawę warto rozpocząć od wyobrażania sobie prostych rzeczy, np. owoców, ubrań, przedmiotów codziennego użytku. Ćwiczenia mowy dla 2-latka. Ufoludek. Usiądź z dzieckiem w wygodnej pozycji naprzeciwko siebie. Zachęć go, aby “poudawało” z Tobą ufoludka, który mówi w innym, dziwnym języku. Wyraźnie, bardzo szeroko otwierając usta wymawiaj samogłoski a, e, i, o, u, y w różnej kolejności i poproś, aby dziecko powtarzało po Tobie. Wielu rodziców zadaje sobie pytanie, jak wytłumaczyć emocje dziecku. Okazje do rozmowy na ten temat można znaleźć na każdym kroku. Doświadczenia najmłodszych z przedszkola czy placu zabaw, bajki lub książeczki to dopiero początek. By kompleksowo zadbać o rozwój emocjonalny dzieci, warto oprzeć się na książeczkach specjalnie Tu rozpoczyna się również twoja rola, żeby pomóc dziecku stworzyć plan działania. Określcie czas, wypiszcie wszystkie materiały, które będą potrzebne do realizacji zadania, zróbcie listę priorytetów. Sprawdź, czy dziecko rozumie każdy punkt działania. Co warto powiedzieć: Wiem, jak bardzo lubisz spędzać czas robiąc xyz. Dzieci z ADHD często mają trudności z koncentracją, co może wpłynąć na ich naukę i codzienne funkcjonowanie. Istnieją jednak różne sposoby, które mogą pomóc w ćwiczeniu koncentracji u dziecka z ADHD. W tym artykule omówimy kilka skutecznych metod, które mogą pomóc w poprawie koncentracji u dziecka z ADHD. 10 prostych ćwiczeń, które pomogą poprawić koncentrację … Jak nauczyć się koncentracji? Przede wszystkim poprzez ćwiczenia. Koncentracja jest stanem, który możesz poprawiać tylko i wyłącznie poprzez specjalny trening. Na internecie można znaleźć dużo różnych ćwiczeń. To co jest ważne, aby ćwiczyć systematycznie, nawet tylko po 5-10 minut dziennie. Wtedy przyniesie to efekty. . fot. mat. prasowe Powrót do szkoły po dwumiesięcznej przerwie to dla wielu dzieci duży szok. Zakończył się okres, kiedy mogły spędzać czas na beztroskiej zabawie i wypoczynku, zapominając jednocześnie o obowiązkach edukacyjnych. O ile na początku roku szkolnego dzieci mogą wykazywać mniejszy poziom skupienia, o tyle długotrwałe i utrzymujące się zaburzenia z koncentracją mogą oznaczać problemy zdrowotne. W jaki sposób możemy wówczas pomóc naszym dzieciom? Odpowiada Paulina Mikołajczyk, psycholog z Centrum Medycznego Damiana. Najtrudniejszy pierwszy krok „Mamo, jeszcze pięć minut”, Który z rodziców przynajmniej raz tego nie usłyszał? Przestawienie się z możliwości późniejszej pobudki na „reżim” regularnego porannego wstawania, powrót do ustalonego harmonogramu dnia, wiele dodatkowych zajęć i często późne powroty do domu, to dla dzieci i młodzieży duże wyzwanie. – Powrót dziecka do szkoły można porównać do powrotu osób dorosłych z urlopu do pracy. Wielu z nas po dłuższym wypoczynku na początku nie potrafi skupić się na obowiązkach. Pamiętajmy, że dzieciom zdecydowanie trudniej przychodzi „wskoczenie” na pełne obroty – komentuje Paulina Mikołajczyk. – Oprócz wczesnego wstawania, przyswajania materiału, należy wziąć pod uwagę jeszcze jeden aspekt – dzieci po aktywnych wakacjach, zostają nagle „zmuszone” do wielogodzinnego siedzenia w szkolnych ławkach, co na początku może powodować znudzenie czy brak koncentracji. Powrót do szkoły i co dalej? Powrót do szkoły, a co za tym idzie ponowne wyrobienie w sobie odpowiednich nawyków i koncentracji, czasami może być długim procesem. Niezwykle istotna jest tutaj rola rodziców, którzy powinni wspierać swoje dziecko. Pomóc mu w adaptacji do szkoły, a jednocześnie nie wywierać na nich dodatkowej presji. – Jako rodzice powinniśmy pamiętać, że nasze dzieci potrzebują czasu na powrót do szkolnej rzeczywistości. Nowy rok szkolny nie oznacza, że najmłodsi mają od 1 września skupiać się wyłącznie na nauce. Pozwólmy im wypoczywać i motywujmy je do rzeczywistego, a nie tylko pozornego odpoczynku. Jak to zrobić? Przede wszystkim powinny być one aktywne fizycznie. Zwłaszcza po wielu godzinach spędzonych w szkolnej ławce, przy nauce czy odrabianiu prac domowych. Możemy organizować rodzinne spacery, wycieczki rowerowe czy czynnie angażować się we wspólną zabawę np. w ogrodzie. Sport na świeżym powietrzu poprawia pracę serca. Dzięki dostarczeniu większej dawki tlenu do organizmu, pozytywnie oddziałuje na funkcjonowanie mózgu, co poprawia koncentrację. Kolejnym elementem jest sen, który jest niezbędny do pełnej regeneracji organizmu po każdym dniu szkoły czy pracy. Wyspane dziecko, to szczęśliwe dziecko, które zwiększa tym samym swoje skupienie i możliwości przyswajania wiedzy – mówi psycholog Paulina Mikołajczyk. Miesiące mijają, a koncentracji brak? Po upływie pierwszych tygodni roku szkolnego koncentracja naszego dziecka powinna ukierunkować się na obowiązki związane ze szkołą. Co jednak w sytuacji, gdy zauważymy, że brak koncentracji, wycofanie nie ustępują, a nasza pociecha nadal nie może w pełni skupić się na szkole, a nauka ją męczy? – Z wymienionymi powyżej objawami, takimi jak brak koncentracji czy niemożliwość skupienia się na nawet najprostszych czynnościach, jeżeli oczywiście utrzymują się przez dłuższy czas lub dodatkowo nasilają, powinniśmy zgłosić się z dzieckiem do specjalistycznej poradni, aby zasięgnąć porady wykwalifikowanego terapeuty integracji sensorycznej. Integracja sensoryczna to w największym skrócie właściwa „interpretacja” bodźców. Jeśli jest zaburzona u dziecka, to nie tylko zaobserwujemy wycofanie, apatię czy brak koncentracji. Może to również rzutować na dalsze funkcjonowanie i nieprawidłowy odbiór otaczającej rzeczywistości. Terapeuta na podstawie wywiadu medycznego i badań, zleci dalszą diagnostykę. Jeżeli zostanie stwierdzone zaburzenie integracji sensorycznej, specjalista za pomocą odpowiednich ćwiczeń będzie tak stymulował zmysły dziecka, aby jednocześnie leczyć, jak i zapewnić zabawę podczas przebywania w gabinecie. Praca oczywiście nie kończy się na wizycie specjalisty. Bardzo istotna jest tutaj rola rodziców, którzy część ćwiczeń powinni wykonywać ze swoimi pociechami w domu. Tylko regularność może przynieść rezultaty – pierwsze efekty jesteśmy w stanie zaobserwować już po dwóch miesiącach. Terapia może trwać około roku, a praca specjalisty (1-2 w tygodniu) oraz rodziców z pewnością przyniesie oczekiwane rezultaty – kończy Paulina Mikołajczyk, psycholog z Centrum Medycznego Damiana. Jak nauczyć moje dziecko koncentracji? - Jak Zawartość Podczas kursu szkolnego dzieci w domu muszą stawić czoła testom i ocenom, podczas gdy wokół nich znajdują się tysiące elementów rozpraszających, które zachęcają je do zabawy i zabawy. Dlatego wielu rodziców zadaje sobie pytanie jak nauczyć swoje dzieci koncentracji i jak pomóc im zwracać uwagę na studia. Na oferujemy rozwiązania, które pomogą poprawić koncentrację Twoich dzieci. Kroki do naśladowania: Ważne jest, aby pomóc dzieciom stworzyć rutynę, którzy są świadomi, że muszą poświęcić określony czas na każdą aktywność, w tym naukę i wykonywanie zadań. Świadomość, że muszą poświęcić się nauce, pomaga im się skoncentrować. Aby nauczyć dziecko koncentracji, musisz wyeliminować wszelkiego rodzaju bodźce zewnętrzne, które zaburzają jego koncentrację. Wyłącz komputer, wyłącz telewizor i schowaj tablet do szuflady, aby nic Cię nie rozpraszało podczas wyeliminować bodźce zewnętrzne, zaleca się również stworzenie środowiska sprzyjającego koncentracji. Wyznaczenie miejsca w domu do wykonywania prac domowych lub nauki może być kluczem do pomocy dziecku w skupieniu się na czas spania twojego syna. Wystarczająca ilość snu jest niezbędna do utrzymania dobrej zdolności koncentracji, zarówno u dorosłych, jak iu wszyscy czujemy się szczególnie zmotywowani tym, co lubimy. dowiedz się tego co najbardziej lubi Twoje dziecko i wzmocnij swoje zaangażowanie w ten temat. Nauka koncentrowania się na czymś, co sprawia Ci przyjemność, jest jedną z technik uzyskiwania najlepszych wyników w tej dziedzinie. W ten sposób nauczysz dziecko koncentracji. Wzbogać także gry i czynności, które poprawiają zdolność koncentracji, takie jak układanie puzzli lub czytanie. Czytanie z dziećmi nie tylko poprawia znajomość języka, ale także ułatwia skupienie się na musisz nie tylko zadać sobie pytanie, jak nauczyć dziecko koncentracji, ale także co zrobić, jeśli nie zawsze sobie radzisz. Najważniejszą rzeczą jest nie tracić panowania nad sobą i nie wywoływać w dzieciach poczucia winy, ponieważ byłoby to chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Jak nauczyć moje dziecko koncentracji?, zalecamy wejście do naszej kategorii Bycia Ojcem i Matką. Forum: Mam z dzieckiem taki problem Witam. Moja 7-latnia córka ma problem z koncentracją. Jest bardzo inteligentnym dzieckiem, ale często nie myśli o tym co robi. Np. w szatni ubiera się, przyszła inne mama po dziecko, albo slucha co mówią, albo zaczyna rozmowę z nią i wkłada z powrotem kapcie, zamiast butów. Często podczas nauki się rozkojarza. Nie wiem czy jest to wynikiem problemów z koncentracją czy jej lenistwa? Czy któraś z mam tak miała? Czy to normalne? DZIECKO JUŻ JESTMam z dzieckiem taki problemProblem z koncentracją Angina u dwulatka Mój Synek ma 2 lata i 2 miesiące. Od miesiąca kaszlał i smarkał a od środy dostał gorączki (w okolicach +/- 39) W tym samym dniu zaczął gorączkować mąż –... Czytaj dalej → Skubanie paznokci – Co robić, gdy dziecko skubie paznokcie? Może wy macie jakieś pomysły, Zuzanka od jakiegoś czasu namiętnie skubie paznokcie, kiedyś walczyłam z brudem za nimi i obcinaniem ich, a teraz boję się że niedługo zaczną jej wrastać,... Czytaj dalej → Mozarella w ciąży Dzisiaj naszła mnie ochota na mozarellę. I tu mam wątpliwości – czy w ciąży można jeść mozzarellę?? Na opakowaniu nie ma ani słowa na temat pasteryzacji. Czytaj dalej → Czy leczyć hemoroidy przed porodem? Po pierwszej ciąży, a bardziej porodzie pojawiły się u mnie hemoroidy, które się po jakimś czasie wchłonęły. Niestety teraz pojawiły się znowu. Jestem w 6 miesiącu ciąży i nie wiem,... Czytaj dalej → Ile kosztuje żłobek? Dziewczyny! Ile płacicie miesięcznie za żłobek? Ponoć ma być dofinansowany z gminy, a nam przyszło zapłacić 292 zł bodajże. Nie wiem tylko czy to z rytmiką i innymi. Czy tylko... Czytaj dalej → Pytanie do stosujących zastrzyki CLEXANE w ciąży Dziewczyny mam pytanie wynikające z niepokoju o clexane w ciąży. Biorąc od początku ciąży zastrzyki Clexane w brzuch od razu zapowiedziano mi, że będą oprócz bolesności, wylewy podskórne, sińce, zrosty... Czytaj dalej → Mam synka w wieku 16 m-cy. Budzi się w nocy o stałej porze i nie może zasnąć. Mój syn budzi się zawsze o 2 lub 3 w nocy i mimo podania butelki z piciem i wzięcia do łóżka zasypia dopiero po ok. 2 godzinach. Wcześniej dostawał w... Czytaj dalej → Dziewczyny po cc – dreny Dziewczyny, czy któraś z Was miała zakładany dren w czasie cesarki? Zazwyczaj dreny zdejmują na drugi dzień i ma on na celu oczyszczenie rany. Proszę dajcie znać, jeśli któraś miała... Czytaj dalej → Meskie imie miedzynarodowe. Kochane mamuśki lub oczekujące. Poszukuję imienia dla chłopca zdecydowanie męskiego. Sama zastanawiam się nad Wiktorem albo Stefanem, ale mój mąż jest jeszcze niezdecydowany. Może coś poradzicie? Dodam, ze musi to... Czytaj dalej → Czy to możliwe, że w 15 tygodniu ciąży?? Dziewczyny!!! Sama nie wiem co mam o tym myśleć. Wczoraj wieczór przed kąpielą zauważyłam przezroczystą kropelkę na piersi, ale niezbyt się nią przejełam. Po kapieli lekko ucisnęłam tą pierś i... Czytaj dalej → Jaką maść na suche miejsca od skazy białkowej? Dziewczyny, których dzieci mają skazę białkową, może polecicie jakąś skuteczną maść bez recepty na suche placki, które pojawiają się na skórze dziecka od skazy białkowej? Czym skutecznie to można zlikwidować? Czytaj dalej → Śpi albo płacze – normalne? Juz sama nie wiem co mam myśleć. Mój synek ma dokładnie 5 tygodni. A mój problem jest taki, że jak mały nie śpi, to płacze. Nie mogę nawiązać z nim... Czytaj dalej → Wielotorbielowatość nerek W 28 tygodniu ciąży zdiagnozowano u mojej córeczki wielotorbielowatość nerek – zespół Pottera II. Mój ginekolog skierował mnie do szpitala. W białostockim szpitalu po usg powiedziano mi, że muszę jechać... Czytaj dalej → Ruchome kolano Zgłaszam się do was z zapytaniem o tytułowe ruchome kolano. Brzmi groźnie i tak też wygląda. dzieciak ma 11 miesięcy i czasami jego kolano wyskakuje z orbity wygląda to troche... Czytaj dalej → Warto poznać przyczynę braku koncentracji u dziecka i wprowadzić ćwiczenia, które pomogą dziecku się skupić. Brak umiejętności skoncentrowania się może przełożyć się na problemy z nauką, relacje z rówieśnikami i ogólne samopoczucie. Sama wiesz, jak trudno się pracuje, gdy nie możesz się skoncentrować: popełniasz błędy, zapominasz o tym, co istotne, jesteś niezadowolona ze swoich wyników. Tak mniej więcej czuje się dziecko, które ma problem z utrzymaniem uwagi. Problem z koncentracją przekłada się na naukę, bo w takich warunkach ciężko coś przyswoić. Dziecku może być również trudno nawiązywać bliższe relacje z rówieśnikami, może być poddenerwowane albo sprawiać wrażenie nieobecnego. Dlatego, zamiast czekać, aż dziecko z tego wyrośnie, warto zareagować i pomóc mu jak najszybciej. Istnieje wtedy większa szansa na to, że dziecko nauczy się lepiej koncentrować, a nauka nie będzie dla niego problemem. Spis treści: Brak koncentracji u dziecka: przyczyny Objawy zaburzenia koncentracji u dziecka Brak koncentracji u dziecka: ćwiczenia Jak pracować nad koncentracją u dziecka? Brak koncentracji u dziecka: przyczyny Umiejętność koncentracji pojawia się u dziecka z wiekiem. Można to zauważyć, gdy maluszek z czasem dłużej koncentruje się na danej zabawie, słuchanej książce czy oglądanej bajce. Z wiekiem koncentracja powinna stawać się coraz lepsza. Zaburzenia uwagi u dzieci najłatwiej zauważyć, gdy maluch zaczyna naukę w szkole. O deficycie koncentracji mówimy, gdy stopień koncentracji jest niedostateczny w stosunku do wieku. Sześcio-, siedmioletnie dziecko powinno mieć podzielną uwagę i umieć się dłużej skupić na jednej czynności bez rozpraszania się. O problemie mówimy, gdy dziecku trzeba powtarzać coś wiele razy, lub jest na tyle rozkojarzone, że nie jest w stanie wykonać powierzonego mu zadania. Problem braku koncentracji u dziecka może mieć kilka źródeł. Może on wynikać z zaburzeń rozwojowych (np. ADHD, zaburzenie integracji sensorycznej, silna alergia) lub z temperamentu dziecka. Jeżeli twoje dziecko ma trudności z koncentracją, warto zastanowić się, z czego one wynikają. To niezbędne, by móc skutecznie pomóc przedszkolakowi. Przede wszystkim sprawdź stopień nasilenia problemu. Zwróć uwagę: czy malec nie jest w stanie skupić się na czymkolwiek, czy tylko na zajęciach, których nie lubi, np. na rysowaniu? Jeśli tak, to nie masz się czym martwić, naturalnie odrzuca to, co go nie interesuje; czy problemowi z koncentracją towarzyszy nadruchliwość i impulsywność (malec nie potrafi poczekać na swoją kolej, odpowiada niepytany, nie jest w stanie siedzieć bez ruchu, często biega jak nakręcony)? Takie objawy mogą wskazywać na zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). Warto zastanowić się, czy dekoncentracji dziecka nie wywołują konkretne czynniki. Być może malec: rozprasza się pod wpływem dźwięków, wielości obrazów, intensywnych zapachów, a nawet… zbyt ciasnego lub drapiącego ubrania. Takie zachowania mogłyby wskazywać na nadwrażliwość sensoryczną (brak prawidłowej współpracy zmysłów dziecka). W takiej sytuacji odwiedź psychologa. Być może specjalista skieruje was na terapię sensoryczną; jest rozkojarzony, gdy wokół pełno alergenów, na które reaguje uczuleniem – sprawdź, czy poza trudnościami z koncentracją nie ma też wysypki, biegunki, kataru, zaczerwienionych spojówek; przeżywa trudne chwile – rodzice są w ostrym konflikcie, ktoś z bliskich choruje, dziecku zmieniono opiekunkę lub urodziło mu się rodzeństwo. Jeżeli twojego malca dotyka któryś z powyższych problemów, warto skontaktować się z psychologiem. Specjalista po przeprowadzeniu wywiadu z rodzicem, obserwacji dziecka i wykonaniu koniecznych testów ustali dokładnie, skąd wynika problem i jak można pomóc dziecku. Objawy zaburzenia koncentracji u dziecka Symptomami mogącymi świadczyć o tym, że dziecko ma problem z koncentracją, są brak umiejętności skupienia się na jednym zadaniu przez dłuższy czas, popełnianie błędów przez nieuwagę, brak reakcji na przekazywane komunikaty, niedokładne wykonywanie poleceń, niekończenie wykonywanych zadań, brak właściwej organizacji pracy np. bałagan na biurku, gubienie rzeczy przez rozkojarzenie, problemy z zapamiętywaniem codziennych obowiązków, łatwe rozkojarzenie się, mierne wyniki w nauce. Zaburzeniom mogą towarzyszyć także problemy emocjonalne, większa płaczliwość, a także wybuchy złości lub agresji, które wpływają na relację dziecka z otoczeniem. Brak koncentracji u dziecka: ćwiczenia Nie ma magicznej sztuczki ani tabletki, która pomoże dziecku skutecznie skupiać uwagę. Są za to konkretne ćwiczenia i wskazówki, które ułatwią mu pracę. Oto proste sposoby na trenowanie koncentracji: Czego nie ma? Ustawiasz przed dzieckiem cztery małe zabawki, np. piłeczkę, misia, klocek, lalkę. Prosisz, żeby przyjrzało się im uważnie, a potem zasłoniło oczy. Zabierasz jedną zabawkę, a malec po odsłonięciu oczu ma zgadnąć, co zniknęło. Kiedy będzie dawał sobie dobrze radę z czterema zabawkami, możesz dorzucić kolejne dwie. Co się zmieniło? Masz przed sobą te same cztery zabawki i gdy dziecko zasłoni oczy, zamieniasz miejscami dwie z nich. Dziecko musi znaleźć różnicę. Gdy to będzie zbyt łatwe, poszukajcie różnic, np. przestawiając coś w pokoju. Świetnym sposobem na trening utrzymywania uwagi jest i znajdowanie różnic między dwoma obrazkami. Co to jest? Ty wskazujesz na jakiś przedmiot i podajesz jego nazwę, jednak co jakiś czas pokazujesz np. okno, a mówisz kwiat. Dziecko ma powiedzieć „źle”, jeśli przedmiot i nazwa nie będą się zgadzały. Potem możecie się zamienić – smyk będzie wskazywał podawane przez ciebie przedmioty. Czasem podaj coś, czego nie ma w pokoju, np. samolot. Jeszcze chwila. Wydłużaniu uwagi sprzyja zachęcanie do kończenia rozpoczętego zadania. Kiedy brzdąc koloruje, ale wyrywa się do kolejnej zabawy, powiedz: „Pobawisz się kolejką, ale pomaluj jeszcze jeden kwiatek”. Jeśli dziecku się uda to zrobić, nie zapomnij go pochwalić. U starszych dzieci sprawdzą się wszelkie łamigłówki, labirynty, memory, szachy i puzzle. Książki obserwacyjne, w których trzeba szukać nie tylko szczegółów, ale także znaleźć drogę, potrafią dzieci wciągnąć na dłuższą chwilę. Jak pracować nad koncentracją u dziecka? Są rzeczy niezależne od dziecka, które utrudniają mu koncentrację, na szczęście wpływ na nie mają rodzice. Jeśli więc twój smyk ma zająć się czymś, co wymaga wysiłku umysłowego, np. będzie malował lub słuchał czytanej przez ciebie bajki, zadbaj o to, żeby wszystko wokół sprzyjało koncentracji: wyłącz telewizor i radio, cisza pomaga się skupić; zabierz ze stolika rzeczy, które nie są wam w tym momencie potrzebne; wywietrz pokój – brak świeżego powietrza usypia i dekoncentruje; mów do dziecka spokojnym, opanowanym tonem, krótkimi zdaniami i dawaj jasne komunikaty, o co prosisz; kiedy widzisz, że myśli dziecka zaczynają wędrować, powiedz: „Halo, słuchasz mnie?” albo „Adasiu, spójrz na rysunek”; nie siadajcie do rysowania w pobliżu okna lub akwarium – czegoś, co przyciąga wzrok, zachęca, żeby tam zerkać; organizuj krótkie przerwy, np. na napicie się wody, a po przerwie zachęć dziecko do dalszej pracy; zminimalizuj dzienną dawkę elektroniki, nie bagatelizuj wpływu elektroniki na rozwój dziecka – zbyt dużo bajek czy gier na telefonie może negatywnie wpływać na koncentrację; zadbaj o właściwą dietę, niedobór witamin i minerałów może mieć niekorzystny wpływ na pacę mózgu; zadbaj o odpowiednią dawkę ruchu każdego dnia, szczególnie gdy dziecko idzie do szkoły i nagle musi dużo siedzieć przy biurku. Zobacz także: Metoda Warnkego, czyli jak pomóc dziecku z trudnościami w nauce Układanie klocków jest cenną lekcją dla dziecka – mówią naukowcy Jak zachęcić dziecko do nauki? 11 skutecznych sposobów Droga Mamo,motywowanie dziecka do nauki to proces, który trwa od początku drogi edukacyjnej. Im więcej trudności napotyka dziecko na tej drodze i im mniej ma możliwości sprostania im, tym trudniej mu odnaleźć pasję w poznawaniu i szkoła nie sprzyja motywowaniu do nauki a poprzez system oceniania często zniechęca zwłaszcza te dzieci, które mają trudności w koncentracji uwagi lub nieharmonijnie się synowi na pewno trudno się skupić przez 45 min lekcji a co za tym idzie trudno mu zapamiętać cały materiał lekcyjny. Ponieważ mu trudniej, szuka sposobów na poradzenie sobie z tym. Najprościej i najłatwiej jest poddać się i niestety bez pomocy i wsparcia dzieci z trudnościami poddają się. Dorośli widzą dziecko, które robi byle jak, nie stara się i od razu przylepiają mu łatkę "lenia". I dziecko wchodzi w tę rolę...Często nie dostrzega się starań dziecka, bo widzi się kiepski efekt końcowy, więc zamiast pochwały za starania i wysiłek dziecko otrzymuje krytykę za słaby wynik. "Więc po co się starać -myśli sobie dziecko- skoro i tak zawsze mi nie wychodzi?skoro i tak jestem najgorszy leń???" I w ten sposób wytwarza się błędne koło...Efekt po paru latach jest widoczny w postaci zniechęconego, zbuntowanego ucznia, który ledwo wychodzi na miernych albo trójkach, który nienawidzi szkoły i wszystkiego co się z nią jak zachęcić dziecko do nauki?Poniżej wkleiłam część materiałów, które udostępniam rodzicom uczniów w mojej W jaki sposób podsycać wewnętrzne pragnienie uczenia się? 1. Wykazuj dziecku powiązania między wiedzą książkową a codzienną rzeczywistością. Warto pokazywać związki między materiałem szkolnym a codziennym życiem. Oznajmiać, że dane zadanie pomoże wykształcić przydatne i niosące satysfakcję umiejętności:  Powiąż wiedzę naukową z naturalnymi zjawiskami przyrodniczymi  Odnieś wiedzę społeczną i historyczną do współczesnych wydarzeń  Wskaż na podobieństwa literatury do życiowych doświadczeń i problemów  Podkreślaj zastosowanie matematyki w codziennym życiu  Odwołuj się do rzeczy, które mają dla dziecka znaczenie 2. Poszerzaj wiedzę zdobywaną w szkole  Wzbudzaj pozaszkolne zainteresowania i pasje  Wzbogacaj paletę doświadczeń dziecka 3. Pozwól dziecku mieć „ograniczone” zainteresowania- „Wykonuj przyzwoicie zadania, które musisz robić, natomiast te, które rzeczywiście Cię interesują rób świetnie.” 4. Zademonstruj entuzjazm do uczenia się na własnym przykładzie. 5. Unikaj promowania negatywnego podejścia do kwestii nauki w szkole, np.” Twoja nauczycielka przesadza z zadaniami. Ja też nie byłbym w stanie wykonać tylu zadań.” Gdy dziecko ma kłopoty z odrobieniem prac, pokaż, że rozumiesz, co czuje twoje dziecko, ale spróbuj pomóc mu znaleźć jakieś pozytywne strony prac domowych. 6. Naucz dziecko metod wyszukiwania informacji. 7. Podkreślaj znaczenie nauki jako celu. „ Nie ważne, jakie oceny zdobywasz, ważne ile wiedzy posiądziesz."  Podkreślaj, że nauka jest ważniejsza niż ocena. „Tylko wiedza zdobyta przyda Ci się w życiu. Nie ocena.”  Przypominaj dziecku doświadczenia, które pomogły w nauce Tobie lub twojemu dziecku.  Pokazuj jak ważna jest umiejętność wykorzystywania własnych błędów i nieudanych prób do zrozumienia istoty problemu. Wytłumacz dziecku, ze błędy są naturalną częścią procesu nauki.  Bądź wzorem pozytywnej postawy wobec własnych błędów.  Pomóż dziecku uczyć się na własnych błędach i niepowodzeniach.  Nie pozwól by ktokolwiek inny śmiał się z błędów innych II. Nic nie motywuje dzieci bardziej niż kompetencje. Uczucie satysfakcji i przyjemności motywuje dzieci do nauki. A to daje nam wykonanie zadań w sam raz- ani za łatwych ani za trudnych. 1. Dzieci najlepiej pracują, gdy:  Mają jasno określone cele  Otrzymują natychmiastową, precyzyjną informację zwrotną  Pracują ciężko na poziomie swoich umiejętności lub odrobinę powyżej tego poziomu 2. Poprzez rozmowę rozbudowujesz zdolności werbalne dziecka 3. Wprowadzaj czas cichego, lub głośnego czytania, niech to będzie wasz mały rytuał 4. Pamiętaj, że dzieci robią to, co robisz, a nie to, co do nich mówisz! Bądź dla nich przykładem. 5. Organizuj zabawy tematyczne:  Wyliczenie łącznej ceny zakupów w supermarkecie  Wyliczenie, co korzystniej kupić: sześciopak soku czy jeden duży? III. Stworzenie sprzyjających warunków do nauki. 1. Podczas odrabiania lekcji zadbaj o mniejszą ilość hałasu i zakłóceń: rozmowy, telewizja czy rodzeństwo Postaraj się by biurko było puste, tylko zeszyt, długopis i książka. Dziel czas nauki na etapy: 20 min pracy, 5 min przerwy. Przeplataj prace domowe: 10 min język polski, 10 min matematyka potem znowu polski, by mózg się nie nudził. Przeplataj zadania trudne z łatwymi. 2. Wykształcaj w dziecku umiejętność samodzielnego uczenia się  Dokładne czytanie poleceń  Zadawaj pytania dotyczące przeczytanego tekstu, aby sprawdzić czy zrozumiało jego treść  Zachęcaj go do nakreślania planu i tworzenia plansz obrazowych  Naucz go jak używać kalendarzyka  Pomóż mu określić indywidualne cele, by zmagało się samo ze sobą IV. Poczucie kompetencji jest równie ważne jak sama kompetencja. Jeśli dziecko wierzy, ze jest niekompetentne, to nie widzi sensu w próbie zmagania się z trudnościami. Dzieci tracą pewność siebie i swoich kompetencji w ostatnich klasach szkoły podstawowej, poprzez porównywanie, oczekiwania dorosłych i własne nierealistyczne cele. Gdy zauważysz oznaki zwątpienia dotyczące kompetencji w jakieś dziedzinie, rób, co w twojej mocy, by temu zapobiec. 1. Zapewnij pozytywne, informacyjne sprzężenie zwrotne. Pochwal je za osiągnięcia. Im starsze dziecko, tym coraz bardziej potrzebuje potwierdzenia ze strony dorosłych, ze posiadają niezbędne umiejętności. Im bardziej konkretne i precyzyjne informacje mu przekazujesz, tym większy efekt osiągniesz! Ogólne pochwały nie motywują tak mocno, jak opis tego, co dobrze lub lepiej zrobiło, ponieważ identyfikują jego kompetencje. Chwaląc:  Bądź konkretny/a  Chwal tylko za osiągnięcia wymagające wysiłku  Chwal za wytrwałość  Chwal wykorzystując różne strategie  Chwal za osobiste postępy nie odnosząc się do współzawodnictwa w klasie lub do własnych oczekiwań  Chwal uczynki nie dziecko  Chwal z rozsądkiem. Pomóż dziecku samemu ocenić swoją pracę poprzez pytania typu: ”Co o nim sądzisz?”  Bądź szczery/szczera. Lepiej nie chwalić, gdy nie myślisz tak 2. Skup się na roli twojego dziecka. Podkreślaj zwłaszcza jego wytrwałość, koncentrację i organizację. 3. Wyraźnie komunikuj dziecku, że w nie wierzysz. Czasem po prostu przypominaj dziecku, to, co już wie czy umie i w ten sposób podbudowujesz jego wiarę, która pomoże mu wykonać kolejny krok. 4. W sytuacji, gdy dziecko boryka się z trudnym zadaniem i czuje się zniechęcone potwierdź jego uczucia. Przyznaj, że to zadanie jest trudne, a potem zachęć go lub podaj konkretną sugestię mającą mu pomóc je rozwiązać. 5. Pokaż dziecku jak dzielić duże zadania na mniejsze części. 6. Stosuj konstruktywną krytykę, a nie złośliwą czy destrukcyjną. To ona podnosi kompetencje. Opisz, co dobrze zrobił i z czym ma jeszcze problem i podaj swoje oczekiwanie czy propozycje, np. ”W ostatnim tygodniu odrobiłeś większość prac domowych. I nie przeczytałeś lektury szkolnej. Oczekuję, że przeczytasz ją do końca tego tygodnia.” 7. Staraj się nie współczuć dziecku. Współczucie podkopuje ufność dziecka we własne możliwości. 8. Pokaż dziecku realne cele: nauka to nie szybki bieg do mety, tylko wytrwałe posuwanie się do przodu. Unikaj przy tym porównywania z innymi dziećmi, czy z rodzeństwem. Nie zachęcaj do konkurencji! Niech dzieci skupiają się na własnych osiągnięciach. Badania pokazują, ze współzawodnictwo zniechęca do podejmowania wysiłków, sprzyja pobieżnemu wykonywaniu zadań i niszczy kreatywność dziecka. V. Samodzielność, swoboda wyboru i odpowiedzialność- czynniki sprzyjające motywacji. Dzieci lubią się uczyć, gdy nie czują się do tego przymuszane tylko same są odpowiedzialne za swoje wyniki. Samodzielność pozwala odczuć dumę z własnych osiągnięć. 1. Pozwalaj dziecku wybierać. Dawaj mu wybór: „To albo tamto. Co wolisz?” 2. Kiedy wprowadzasz nowe ograniczenie, wyjaśnij, dlaczego to robisz. 3. Nie wykorzystuj poczucia winy czy obowiązku, by zmusić dziecko do pracy 4. Zamiast wydawać polecenia, pytaj i przekazuj informacje, np. Zamiast: „ Natychmiast posprzątaj!” Lepiej: „ Widzę, że jeszcze nie jest posprzątane? Bardzo mnie to złości. Oczekuję, że do pół godziny wszystko będzie poukładane.” 5. Pamiętaj, by okazywać akceptację dziecku niezależnie od sytuację.” Kocham Cię i nie pozwalam.” Wytłumacz dziecku, ze kochasz je nie zależnie od ocen. 6. Wysyłaj dziecku przekazy świadczące o tym, że wierzysz, iż zdolności i umiejętności można rozwijać. 7. Pobudzaj i pochwalaj wytrwałość i wysiłek! Jeśli twoje dziecko nie przykłada się do nauki, chwal je przy każdej oznace wysiłku, nawet, gdy nie przynosi on od razu nadzieje, ze powyższa lektura pomoże Pani odnaleźć z synem radość z Joanna Buryta

jak nauczyć dziecko koncentracji forum