Szczyt głodu . 1080p 01:32:19. Specjalność zakładu (2018) Lektor PL premium. 1080p 01:49:39. Moja chuda siostra (2015) Napisy PL premium. 1080p 06:26. Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0. Polecenie 1 Polecenie 2 Przeanalizuj grafikę i opisz czynniki pobudzające ośrodek sytości. Napisz, co sprawia, że będąc na czczo, czujemy się głodni. Uwzględnij pobudzenie ośrodków głodu i sytości, stężenie glukozy i insuliny we krwi oraz bodźce z układu pokarmowego. Agnieszka Holland, reżyserka filmu 'Zielona granica': Za 20, 40 lat aktywiści z granicy zostaną polskimi Sprawiedliwymi. I nagle się okaże, że wszyscy pomagali (Fot. Dawid Żuchowicz Wraca kontrola na granicach - TVN24. Litwa przygotowuje się do szczytu. Wraca kontrola na granicy z Polską. W Wilnie 11-lipca odbędzie się szczyt NATO. W związku z tym wydarzeniem litewskie Maggie (Katrine Greis-Rosenthal) i Carsten (Nikolaj Coster-Waldau)tworzą udany związek, mają dwójkę wspaniałych dzieci i wspólnieoddają się swojej pasji - go "Wielkie oczy" w kinach od 2 stycznia!„Wielkie oczy” to film oparty na prawdziwej historii malarki Margaret Keane w reżyserii jednego z największych wizjoner . Your browser does not support the video tag. Szczyt Głodu cda lektor plOpis Filmu Zobacz Szczyt Głodu oglądaj online lektor pl w najlepszej jakości full hd. W naszej bazie znajdziesz dużo świetnych nowości kinowych. Dramat Szczyt Głodu oglądaj online wszedł do kin w 2003 roku w USA. Do Szczyt Głodu lektor pl scenariusz napisał Deborah Amelon. Szczyt Głodu wyreżyserował Joan Micklin Filmu87Jakość Tłumaczenia79Jakość Dźwięku91Prędkość Buforowania87Ocena Użytkowników88Reader Rating0 Votes0InformacjePremiera: 2003Gatunek: DramatKraj: USAObsada: Barbara Hershey, Susan May Pratt, Joanne Boland, Jeremy Akerman100 Były na szczycie, a ich kariera rozwijała się w ekspresowym tempie. Mimo tego zdecydowały się zniknąć właśnie wtedy, gdy świat leżał u ich stóp. Co się z nimi stało? Co było powodem takiej decyzji? Zobaczcie naszą galerię! Małgorzata Braunek zagrała w przeszło 20 filmach, w tym "Żywot Mateusza", "Polowanie na muchy", "Trzecia część nocy", "Potop", "Lalka". Pod koniec lat 70. zniknęła z ekranu: po roku 1978 wystąpiła tylko w dwóch filmach. W 2009 roku powróciła na ekrany rolą w serialu "Dom nad rozlewiskiem". Kariera aktorska nie jest jedynym życiowym zajęciem Braunek: aktorka jest zwierzchnikiem Związku Buddyjskiego "Kanzeon" oraz działa na rzecz praw człowieka w Chinach. 15 Zobacz galerię Onet 1/15 Gwiazdy, które zniknęły będąc u szczytu sławy Onet Były na szczycie, a ich kariera rozwijała się w ekspresowym tempie. Mimo tego zdecydowały się zniknąć właśnie wtedy, gdy świat leżał u ich stóp. Co się z nimi stało? Co było powodem takiej decyzji? Zobaczcie naszą galerię! Małgorzata Braunek zagrała w przeszło 20 filmach, w tym "Żywot Mateusza", "Polowanie na muchy", "Trzecia część nocy", "Potop", "Lalka". Pod koniec lat 70. zniknęła z ekranu: po roku 1978 wystąpiła tylko w dwóch filmach. W 2009 roku powróciła na ekrany rolą w serialu "Dom nad rozlewiskiem". Kariera aktorska nie jest jedynym życiowym zajęciem Braunek: aktorka jest zwierzchnikiem Związku Buddyjskiego "Kanzeon" oraz działa na rzecz praw człowieka w Chinach. 2/15 Gwiazdy, które zniknęły będąc u szczytu sławy Onet Elżbieta Starostecka: niezapomniana Stefcia Rudecka z "Trędowatej" oraz Anna Ostrowska z serialu "Czarne chmury" ostatni raz pojawiła się na dużym ekranie w 1993 roku, po czym zdecydowała skupić się na karierze teatralnej. Przez kolejne dziesięć lat występowała na deskach teatru oraz w Teatrze Telewizji. 3/15 Gwiazdy, które zniknęły będąc u szczytu sławy Onet Grace Kelly: księżna Monako i zdobywczyni Oscara za rolę w filmie "Dziewczyna z prowincji" po ślubie z księciem Rainierem zdecydowała się definitywnie zrezygnować z aktorstwa. Swoje ostatnie role zagrała w 1956 roku w "Wyższych sferach" i "Łabędziu", po dziesięciu latach przerwy wystąpiła również w dziele Terence'a Younga "Mak również jest kwiatem". 4/15 Gwiazdy, które zniknęły, będąc u szczytu Onet Teresa Tuszyńska: zjawiskowa polska aktorka zasłynęła rolą w słynnym "Do widzenia, do jutra" u boku samego Zbigniewa Cybulskiego. Wystąpiła też w takich cenionych produkcjach jak "Rozwodów nie będzie", "Tarpany", "Cała naprzód" czy "Poczmistrz". Sława miała dla niej tragiczne skutki. Po pierwszych sukcesach Tuszyńska uzależniła się od alkoholu - do tego stopnia, że w drugiej połowie lat 70. nie była już w stanie w niczym grać. Zmarła w 1997 roku. 5/15 Gwiazdy, które zniknęły będąc u szczytu sławy Onet Lucyna Winnicka w 1959 roku wystąpiła w "Pociągu", kameralnym dramacie, w którym bohaterów połączy nie tylko wagon sypialny, ale także głód uczuć, samotność i poczucie niespełnienia. Rok później zagrała jeszcze tytułową bohaterkę w "Matce Joannie od Aniołów". Za kreację w "Pociągu" otrzymała wyróżnienie na festiwalu w Wenecji, a za "Matkę..." - francuską Kryształową Gwiazdę oraz nagrodę w Panamie. W drugiej połowie lat 70. zakończyła karierę aktorską. Zmarła 22 stycznia 2013 roku w domu opieki w Palmirach pod Warszawą. 6/15 Gwiazdy, które zniknęły będąc u szczytu sławy Onet Shirley Temple: największa dziecięca gwiazda w dziejach kina, w latach 30. XX w. zagrała w ponad 40 filmach. W 1935 jako ośmiolatka dostała Nagrodę Specjalną Akademii, a jej zarobki sięgnęły ok. 300 000 dolarów za tytuł. W 1950 r., jako 22-latka definitywnie pożegnała się z kinem i przez kilka lat poświęciła się życiu rodzinnemu. 7/15 Gwiazdy, które zniknęły będąc u szczytu sławy Onet Greta Garbo: jedna z najwiekszych gwiazd kina niemego czterokrotnie była nominowana do Oscara. Jej kariera nie zachwiała się nawet z nadejściem ery filmu dźwiękowego. Jej dobra passa trwała do 1941 roku, do filmu "Dwulicowa kobieta". Produkcja ta okazała się całkowitą porażką komercyjną i zebrała bardzo negatywne oceny krytyków. Po tym filmie Garbo wycofała się z branży filmowej. 8/15 Gwiazdy, które zniknęły będąc u szczytu sławy Onet Renata Gabryjelska objawiła się światu najpierw jako modelka. W 1993 roku otrzymała tytuł I Vice-Miss Polonia. Stamtąd trafiła prosto na wybiegi do Paryża, ale wróciła do kraju z tęsknoty za swoim partnerem. Już w Polsce próbowała szczęścia w aktorstwie: pojawiła się w filmie "Girl Guide", i przez sześć lat (1997-2003) występowała w serialu "Złotopolscy". Po zakończeniu produkcji wycofała się z kariery aktorskiej, zaś obecnie pracuje przy produkcji filmowej. 9/15 Gwiazdy, które zniknęły będąc u szczytu sławy Onet Tippi Hedren: pamiętna Melanie Daniels z filmu Alfreda Hitchcocka "Ptaki" została za tę rolę uhonorowana Złotym Globem. Rok później, w 1964 roku wystąpiłą w jeszcze jednym filmie Hitchcocka, "Marnie". Następny film, jaki planowała z legendarnym twórcą, nigdy nie powstał: plotka głosi, że przyczyną zerwania kontraktu były erotyczne zakusy starzejącego się Hitchcocka, które Hedren odrzuciła. Po "Marnie" aktorka występowała już prawie wyłącznie w produkcjach telewizyjnych. 10/15 Gwiazdy, które zniknęły będąc u szczytu sławy Onet Pod koniec lat 70. i w następnej dekadzie Danuta Kowalska była jedną z bardziej rozpoznawalnych i zapracowanych polskich aktorek. Olśniewała nie tylko urodą, ale i talentem. Można ją było podziwiać w kinie ("Och, Karol", "Anioł w szafie"), w serialach telewizyjnych, jak i na deskach warszawskiego Teatru Powszechnego. Na początku lat 90. poczuła pewne "zmęczenie materiału", jak sama mówi. Na ekrany powróciła w 2012 roku niewielką rolą w serialu "Klan". 11/15 Gwiazdy, które zniknęły będąc u szczytu sławy Onet Theda Bara: gwiazda kina niemego i jeden z pierwszych filmowych symboli seksu. Pomiędzy 1914 a 1926 rokiem nakręciła aż 40 filmów. Po ślubie z Charlesem Brabinem zdecydowała się zakończyć karierę. 12/15 Gwiazdy, które zniknęły będąc u szczytu sławy Onet Brigitte Bardot stała się sławna po tym, jak w 1956 r. świat zobaczył ją w skąpym bikini w kultowym filmie "I Bóg stworzył kobietę". W latach 50. i 60. była symbolem seksu, jednak w 1973, będąc u szczytu kariery, zdecydowała się przejść na emeryturę mówiąc że "ma dość" sławy i chce poświęcić życie walce o prawa zwierząt. Dziś twierdzi, że sława zniszczyła jej życie. - Nikt nawet nie wyobraża sobie, jakie to wszystko było przerażające. Koszmar. Nie mogłam tak żyć - opowiada 78-letnia dziś Bardot. 13/15 Gwiazdy, które zniknęły będąc u szczytu sławy Onet Jolanta Nowak stała się znana na przełomie lat 80. i 90. dzięki udziałowi w takich filmach, jak "Och, Karol", "Galimatias czyli kogel - mogel II" czy "Zabić na końcu". Aktorka o niebanalnej urodzie chętnie eksponowała swoje wdzięki i nie miała oporów przed pozowaniem nago przed kamerą. W 1990 roku przeprowadziła się do Niemiec i od tej pory bardzo rzadko pojawia się w Polsce. Na palcach jednej ręki można policzyć jej występy na ekranie w latach 90. - zagrała wtedy w serialach "Zespół adwokacki", "Jest jak jest" i "Palce lizać". Ostatnio mogliśmy ją oglądać w "Pencjonacie pod Różą", gdzie wcieliła się w rolę rozwiedzionej pani architekt. Od tamtej pory Nowak wycofała się z show-biznesu. Aktorka nie pojawiła się nawet na premierze obrazu "Och, Karol 2" w 2011 roku, w której udział wzięły wszystkie gwiazdy pierwszego filmu, wielkiego hitu lat 80. 14/15 Gwiazdy, które zniknęły będąc u szczytu sławy Onet Iwona Petry, [obecnie Iwona Źrałek, od nazwiska męża, dziennikarza Marcina Źrałka] to aktorka niezawodowa, która zasłynęła w 1996 roku rolą w szokującym filmie Andrzeja Żuławskiego "Szamanka". Więcej na ekranie się nie pojawiła. 15/15 Gwiazdy, które zniknęły będąc u szczytu sławy Onet Cary Grant: legendarny hollywoodzki aktor zyskał sławę głównie dzięki filmom Alfreda Hitchcocka, jak "Północ, północny zachód", "Podejrzenie", "Osławiona", "Złodziej w hotelu". Amerykański Instytut Filmowy umieścił go na drugim miejscu na liście "Największych aktorów wszech czasów" (po Humphreyu Bogarcie). Z występów na dużym ekranie zrezygnował będąc u szczytu sławy w 1966 roku. Aż do śmierci w 1986 roku nie pojawił się już w żadnym filmie. Data utworzenia: 14 marca 2013 11:46 To również Cię zainteresuje Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Znajdziecie je tutaj. Olbrzymie trudności techniczne, ekstremalne warunki i nieprzewidywalna przyroda. Mimo ogromnego ryzyka, jakie wiąże się z wyprawą na ośmiotysięczniki, najtrudniejsze szczyty świata wciąż kuszą kolejnych śmiałków. O jakich górach mowa? Przedstawiamy zestawienie pięciu najtrudniejszych szczytów świata, o których warto dowiedzieć się nieco więcej. - CZYTAJ TAKŻE - WSPINACZKA WYSOKOGÓRSKA – JAK ZACZĄĆ PRZYGOTOWANIA? > Annapurna I Lokalizacja: NepalPasmo górskie: HimalajeWysokość: 8 091 m śmiertelności: 34% Choć Annapurna I to dopiero dziesiąty co do wysokości szczyt na ziemi, to bez wątpienia zyskał sobie miano najniebezpieczniejszej góry świata. Próba zdobycia Annapurna I dla 1/3 wspinaczy kończy się śmiercią. Tylko do 2005 roku odnotowano aż 56 wypadków śmiertelnych na 103 wejścia na jej wierzchołek. W październiku 2014 roku doszło tutaj do serii lawin, w których zginęło 39 osób. To właśnie częste lawiny, duża rozległość góry i zmienna pogoda są najczęstszymi przyczynami śmierci na Annapurna I. Dodatkowo w zachodniej części masywu znajduje się jedno z najwyższych urwisk na świecie – południowo-zachodnia ściana wierzchołka Baraha Shikhar. K2 Lokalizacja: Chiny/PakistanPasmo górskie: KarakorumWysokość: 8 611 m śmiertelności: 29% Jest najwyższym szczytem Karakorum i drugim pod względem wielkości szczytem na świecie. K2, znajdujący się na granicy Chin i Pakistanu, jest, jak dotąd, jedynym ośmiotysięcznikiem niezdobytym zimą. Jego niebezpieczeństwo wiąże się nie tylko z dużymi trudnościami technicznymi, z jakimi w drodze na wierzchołek muszą zmierzyć się wspinacze, lecz także z ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi, jakie panują tam zimą. Temperatura w granicach -45 - -55oC, wiatr o średniej prędkości 180 km/h dochodzący nawet do 500 km/h, a do tego przesuwający się lód, strome odcinki skalne i lawiny. Na K2 zginęli Tadeusz Piotrowski, który zdobył szczyt wraz z Jerzym Kukuczką, Halina Krüger-Syrokowska, Wojciech Wróż i Dobrosława Miodowicz-Wolf. - CZYTAJ TAKŻE - COŚ DLA MIŁOŚNIKÓW SPORTÓW EKSTREMALNYCH: WSPINACZKA LODOWA. NA CZYM POLEGA I CO WARTO O NIEJ WIEDZIEĆ? > KURS TATERNICKI CZYLI JAK ZOSTAĆ TATERNIKIEM > NAJWAŻNIEJSZE INFORMACJE O CHOROBIE WYSOKOŚCIOWEJ > PIRENEJE: ZACHWYCAJĄCE PASMO GÓRSKIE, KTÓRE TRZEBA ZOBACZYĆ > Nanga Parbat Lokalizacja: PakistanPasmo Górskie: HimalajeWysokość: 8 125 m śmiertelności: 21% Dziewiąty co do wysokości szczyt świata, nazywany także „Nagą Górą” lub... „ludojadem”, to także największe względne wzniesienie na świecie. Ze względu na ogromną liczbę zagrożeń, jakie czyhają tutaj na wspinaczy, Nanga Parbat zaliczany jest do najtrudniejszych szczytów świata. Ściana Rupal mierzy 4 600 m i obok południowo-zachodniej ściany masywu Annapurna jest najwyższą ścianą na świecie. Do 2003 na Nanga Parbat zanotowano 200 wejść i 61 wypadków śmiertelnych. Po raz pierwszy ośmiotysięcznik ten został zdobyty zimą dopiero w lutym w 2016 roku przez zespół w składzie Simone Moro (Włoch), Muhammad Ali (Pakistańczyk) oraz Alex Txikon (Bask). Na zboczach Nanga Parbat zginęło dwóch Polaków – Piotr Kalmus i Tomasz Mackiewicz. Dhaulagiri I Lokalizacja: NepalPasmo Górskie: Himalaje Siódmy co do wysokości ośmiotysięcznik, który jest jedną z największych deniwelacji na świecie – różnica wysokości pomiędzy szczytem a rzeką wynosi 6 000 metrów. Do połowy XIX wieku Dhaulagiri I uważany był za najwyższe wzniesienie na świecie. Południowa ściana szczytu do dnia dzisiejszego nie została zdobyta. Jednym z największych zagrożeń w drodze na szczyt są lawiny, które były przyczyną śmierci wielu wspinających się tutaj himalaistów, w tym polskiego wspinacza Piotra Morawskiego. Kanczendzonga Lokalizacja: Indie/NepalPasmo Górskie: HimalajeWysokość: 8 586 m śmiertelności: 12% Kanczendzonga oznacza w dosłownym tłumaczeniu „Pięć Skarbów pod Wielkim Śniegiem” i odnosi się do pięciu szczytów, które tworzą kopułę szczytową tego ośmiotysięcznika. To drugi co do wysokości szczyt Himalajów. Jego najbardziej znaną ścianą jest zachodnio-południowa flanka Yalung. Kanczendzonga wciąż pozostaje jedną z najtrudniejszych do zdobycia gór – po Annapurnie I i Lhotse odnotowano tutaj najmniej wejść spośród wszystkich ośmiotysięczników. Tylko do 2000 roku miało tutaj miejsce 39 wypadków śmiertelnych (przy udokumentowanych 162 wejściach). Zginęła tutaj jedna z najwybitniejszych himalaistek – Wanda Rutkiewicz oraz znany himalaista Andrzej Czok. Kto może pokusić się o wejście na najwyższe szczyty świata? Tego typu wyprawy to nie miejsce nawet dla wprawionych turystów, którzy doskonale czują się na karpackich czy nawet alpejskich szczytach. W wypadku zdobywania ośmiotysięczników mówimy już o ekstremalnie niebezpiecznym sporcie wyczynowym, który wymaga nie lada przygotowań kondycyjnych, lat treningów i doświadczenia himalajskiego. Ponadto organizacja ekspedycji na jeden z dachów świata pochłania ogromne koszty i przeprowadzana na własną rękę wymaga solidnej logistyki. Wprawdzie można podłączyć się do komercyjnej wyprawy, ale warto pamiętać, że wbrew zapewnieniom niektórych organizatorów, niewiele osób jest w stanie nawet latem w bezpieczny sposób wziąć udział w ataku szczytowym na jedną z najtrudniejszych gór świata. Wyprawy himalaistów na ośmiotysięczniki trwają miesiącami i są niezwykle wyczerpujące nie tylko fizycznie, ale i psychicznie. Czasem przez kilka lub kilkanaście dni trzeba siedzieć w bazie w oczekiwaniu na pogodę. Na dużych wysokościach dziennie należy wypijać nawet po 8-10 litrów wody, trzeba radzić sobie z mrozem i możliwością wystąpienia choroby wysokościowej. Szczyty zdobywa się stopniowo, zyskując aklimatyzację i zazwyczaj wspinając się, tworząc kolejne obozy i powracając co rusz do bazy, by jak najlepiej „obrobić” górę i być gotowym na odpowiedni moment. Sam sprzęt to ogrom lin poręczowych, zestaw ciężkich, sztywnych butów górskich, tzw. skorup, kilka namiotów, raki, czekany, sporo elektroniki i wiele, wiele więcej. Sam strój musi być niezwykle ciepły i puchowy, zazwyczaj na atak szczytowy stosuje się całościowe kombinezony. Ponadto nie można wyruszyć na w taką wyprawę bez dobrej kuchenki, solidnego zapasu kartuszy gazowych, batoników i liofilizatów. Wiele osób decyduje się na wspomaganie tlenem w butlach. Jeśli zatem marzy ci się jeden z opisanych w tym tekście szczytów, spróbuj najpierw swoich w Alpach czy na Kaukazie, przygotuj się np. do Mont Blanc, czy wejdź na Elbrus. Warto też pamiętać, że zarówno Himalaje jak i Karakorum to niesamowite regiony na wielodniowy trekking, również taki z pominięciem ataków szczytowych. Dotarcie do jednej z baz na wysokości niecałych 4000 m będzie niesamowitą przygodą i wystarczy, by w pełni poczuć klimat gór. Planujesz wyruszyć w góry? Odwiedź nasz sklep e-Horyzont, w którym znajdziesz wszystko to, co przyda Ci się na szlaku! Kategoria: Druga wojna światowa Data publikacji: Autor: Przy tekście pracowali także: Anna Dziadzio (redaktor) Anna Dziadzio (fotoedytor) Willy Wist, szef ekipy filmowej, która w maju 1942 roku przyjechała do okupowanej Warszawy, by nakręcić w getcie film. Szczyt niemieckiej obłudy. Każdemu, kto po raz pierwszy przekraczał mury getta, w myślach nasuwało się tylko jedno stwierdzenie – piekło na ziemi. Trupy leżące bezwładnie na ulicach, wygłodzone i martwe dzieci, cierpienie nie do opisania. Oprawcy postanowili jednak zadrwić ze swoich ofiar i w miejscu, w którym organizowali im dosłowną zagładę – nakręcić materiał pokazujący ich dostatnie i szczęśliwe życie. Getto jak cmentarzysko Niemcy utworzyli warszawskie getto w październiku 1940 roku. Było to największe tego typu miejsce w okupowanej przez nazistów Europie. Łącznie znalazło się w nim ponad 400 tysięcy Żydów. Początkowo nic nie zapowiadało tragedii, która miała się wydarzyć. Wydawało się, że Niemcy chcą jedynie unormować kwestię podziału miasta. Szybko przekonano się, że życie w odseparowanym getcie będzie prawdziwym koszmarem. Głód, przeludnienie w kamienicach, brak higieny, epidemie tyfusu i wszechobecny brud. W takich warunkach, bez dostępu do świata zewnętrznego, śmiertelność oscylowała wokół 5 tysięcy Żydów miesięcznie. Jedyną grupą ludzi, która zdecydowała się pomagać zamkniętym za murem byli Polacy, dostarczający do getta leki i żywność. Zachód nie widział lub nie chciał widzieć niemieckiego okrucieństwa. W obliczu ciągłego obcowania ze śmiercią starano się jednak zachować przynajmniej część pozorów normalnego życia. David Serrano Blanquer w swojej najnowszej książce „Dziewczynka z walizki” pisze: (…) mimo tych więziennych warunków, ciasnoty, epidemii i wszechobecnej śmierci mieszkańcy getta starali się przetrwać. Organizowali wydarzenia kulturalne, a artyści i twórcy nie wahali się pokazywać tragedii, która ich dotknęła. Otwarto biblioteki, utworzono Oneg Szabat [podziemną organizację społeczną – przyp. wystawiano sztuki teatralne, grały orkiestry, powstawały tajne organizacje młodzieżowe. Życie musiało toczyć się dalej, szukano więc sposobów, aby je podtrzymać. Bild 101I-134-0783-06/ Knobloch, Ludwig/ CC-BY-SA W latach 1940-1942 w warszawskim getcie, z powodu głodu, zimna i chorób, zmarło około 92 tysięcy osób. Z czasem getto zaczęło przypominać masowe cmentarzysko. W tych właśnie okolicznościach pojawili się tu umundurowani naziści z kamerami. Zobacz również:Anny Frank żyły w Polsce. Pamiętniki dzieci skazanych na zagładęNiemcy mordowali Żydów. A Polacy? Rabowali wszystko, co po nich zostałoMetody niczym z filmów gangsterskich… w warszawskim getcie? Filmowa propaganda Po wojnie w jednym z zalesionych bunkrów niemieckich znaleziono tysiące dokumentów, w tym również sporo materiałów filmowych. Jeden z nich zwracał szczególną uwagę. Zawierał bowiem cztery rolki taśmy. Na opakowaniu widniał tylko jeden napis – „Getto”. Na tym nagranym przez Niemców filmie dostrzec można mieszkańców getta, którzy z zadowoleniem dokonują zakupów na targu. Na ulicach widać restauracje i elegancko ubrane kobiety. Wszystko to jednak kontrastuje z dostrzegalną tu na ulicach biedą i śmiercią. Jednym z wymowniejszych ujęć okazuje się taniec gettowego błazna Rubinsteina, wokół którego zgromadził się tłum. W tym samym czasie obok umiera człowiek. W innym kadrze, biedne i wygłodzone żydowskie dzieci wyciągają ręce do wystrojonych kelnerek – te jednak nie mają zamiaru dzielić się z nimi jedzeniem. Scenę tą opisał naoczny świadek wydarzeń, warszawski nauczyciel i późniejszy członek instytutu dokumentującego losy Żydów na ziemiach polskich pod okupacją niemiecką, Abraham Lewin. Według jego relacji wszystkie ujęcia były inscenizowane. Tak opowiadał o jednym z nich: [Niemcy] wprowadzili zatrzymanych typowych Żydów, dobrze ubranych. Posadzili ich przy stolikach i kazali podać na rachunek gminy najdroższe dania i trunki, mięsiwa, ryby, likier, białe pieczywo i inne smakołyki. Żydzi jedli, a Niemcy filmowali. W jakim celu – łatwo się domyśleć. Te nikczemne sceny trwały parę godzin. Z taśm miało wynikać proste przesłanie. Żydzi żyją w luksusie, ale nie dzielą się z tymi członkami społeczności, którzy głodują i umierają. Najbogatsi uczestniczą w bankietach, gdzie obżerają się nie licząc z rodakami. Takich scen, ukazujących kontrastowość życia w getcie, było w propagandowych niemieckich filmach najwięcej. Tak opisuje ów rozdźwięk David Serrano Blanquer w najnowszej książce „Dziewczynka z walizki”: (…) beztroscy mieszkańcy getta obojętnie mijają wychudłe trupy leżące w rynsztokach; (…) wytworni Żydzi urządzają wspaniałe przyjęcia, podczas gdy nędzarze żebrzą o jałmużnę lub konają na ulicy. Ta manipulacja sprawiła, że Zachód nie wiedział, w co wierzyć. Dopiero po latach (…) zrozumieliśmy, ku własnemu przerażeniu, że radosne sceny były inscenizowane, że kręcono je z udziałem aktorów, reżyserowano, przygotowywano scenografię. Wszystko to miało służyć potężnej nazistowskiej machinie propagandowej. Trzeba jednak zaznaczyć, że stwierdzenie jakoby w getcie w ogóle nie było bogatych Żydów byłoby przekłamaniem. Stanowili oni jednak niewielki procent z całej populacji żydowskiej. Najczęściej byli to kolaboranci pokroju Chaima Rumkowskiego (przełożonego Żydów w łódzkim getcie), członkowie Judenratu (Żydowskiej Rady Starszych w getcie utworzonej przez Niemców jeszcze w 1939 roku) czy funkcjonariusze żydowskiej policji współpracującej z Niemcami. Przeciętny Żyd obcował za murami na co dzień ze śmiercią, głodem i upokorzeniem. z filmu Unfinished film/ Youtube Zamożni, dobrze ubrani Żydzi, którzy bawią się w swoich domach i ucztują w restauracjach, nieczuli na ulicznych żebraków. Tak Niemcy przedstawiali życie w getcie, aby uzasadnić eksterminację narodu, który nie zasługuje na współczucie. Głównym operatorem kamery kręcącej filmy z warszawskiego getta był Willy Wist. Po wojnie relacjonował on, że dostawał rozkazy filmowania między innymi fekaliów, które znajdowały się na ulicach. Na taśmach zachowało się także ujęcie, na którym niemiecki żołnierz wita się ze stojącym przed sklepem żydowskim dzieckiem. Z drugiej strony widać tu również sceny obrzezania i upokarzających kąpieli rytualnych. Publicznie jednak, w zmontowanych nagraniach, pokazywano przede wszystkim radosne chwile na podwórku czy nienagannie urządzone mieszkania z porcelaną na półkach. Pozostaje pytanie: jaki był główny cel realizacji tych cynicznych nagrań? „Niedokończony film” Taśmy miały posłużyć do realizacji propagandowego filmu emitowanego później w niemieckich kinach. Za jego wykonaniem stał sam Minister Propagandy III Rzeszy – Joseph Goebbels. Przekaz był oczywisty. Po obejrzeniu materiału odbiorca miał wyjść z sali z przekonaniem, że Żydzi nie mają prawa do narzekań, ponieważ w getcie panują świetne warunki do życia. Zamierzano również wzbudzić przekonanie, że społeczność żydowska sama w sobie rządzi się prawami niesprawiedliwości i wyzysku najbiedniejszych członków, wobec których najbogatsi nie czują ani krzty empatii oraz współczucia. Czy zatem nie należy zrobić porządku z nieczułymi i bezlitosnymi Żydami? Podobny cel przyświecał filmowi zatytułowanemu „Heimkehr”, w którym naziści przedstawili Polaków niczym zwierzęta żądne niemieckiej krwi. Miało to oczywiście usprawiedliwić w oczach obywateli III Rzeszy napaść Hitlera na Polskę. Bild 101I-134-0771A-39/ Zermin/ CC-BY-SA Sceny z niemieckiego filmu powtarzano czasem kilkakrotnie. Jedzenie „aktorom” fundowali sami Niemcy. Tylko po to, by pokazać naród żydowski jako jeden z najbardziej odrażających. Na zdjęciu mieszkańcy getta w 1941 roku (widoczna leżąca ofiara głodu). Ostatecznie jednak film propagandowy z warszawskiego getta nie został ukończony. Nie wiadomo, jaka były przyczyna zaprzestania prac montażowych. Prawdopodobnie były to decyzje podjęte na najwyższych szczeblach władz III Rzeszy. W 1942 roku naziści pod przewodnictwem Reinharda Heydricha zorganizowali Konferencję w Wannsee, gdzie opracowali plan wymordowania całej populacji europejskich Żydów poprzez masowe wywózki na wschód. W 1943 roku Niemcy przystąpili do realizacji zbrodniczych zamiarów. Jednym z pierwszych etapów była likwidacja warszawskiego getta. W tych okolicznościach film Willego Wista nie był już potrzebny. Niemniej jego taśmy dla wielu wciąż pozostają tajemnicą. Do ich opracowania przystąpiła reżyserka, której rodzina zginęła w getcie – Yael Hersonski. W oparciu o taśmy Wista zrealizowała ona materiał dokumentalny pt. „Niedokończony film”. W trakcie prac kobieta pokazała materiały nakręcone przez Niemca jednej z ocalałych Żydówek, która przeszła przez gehennę życia w warszawskim getcie. Na widok pięknie urządzonego mieszkania oraz wazonu z kwiatami powiedziała tylko jedno zdanie: „Tam nie uświadczylibyście żadnych kwiatów w wazonie, zjedlibyśmy je”. Bibliografia: David Serrano Blanquer, Dziewczynka z walizki, Bellona 2018. Barbara Engelking, Jacek Leociak, Getto Warszawskie – przewodnik po nie istniejącym mieście, Stowarzyszenie Centrum Badań Nad Zagładą Żydów 2013. Niedokończony film (A Film Unfinished), reż. Yael Hersonski – zwiastun filmu dostępny pod linkiem: Tomasz Kubicki, Getto Warszawskie 1943, Bellona 2017. Waldemar Kowalski, Oto dowód na wyjątkową perfidię Niemców. Zobacz, co nakręcili w warszawskim getcie, 2015 [dostęp online: Tadeusz Sobolewski, Niemiecka propaganda o getcie, 2010 [dostęp online: Jan Żaryn, Kolejne pokolenia Żydów wpatrzone są w Mordechaja Anielewicza, TelewizjaRepublika 2017 [dostęp online: Niemcy nakręcili szokujący film w warszawskim getcie, TelewizjaRepublika 2017 [dostęp online: Sielanka w Warszawskim Getcie, reportaż tvn24 poświęcony filmowi Yael Hersonski „Niedokończony film” 2010 [dostęp online: Zobacz również Dread Hunger pnie się coraz wyżej na Steamie. Ta gra survivalowa opiera się na połączeniu walki o przetrwanie i mechaniki zdrady w trybie wieloosobowym. Na Steamie trwa właśnie nowa historia sukcesu: gra survivalowa Dread Hunger, łącząca zmagania grupy marynarzy z arktycznym zimnem z grą Among Us, w ciągu ostatnich kilku tygodni rozrasta się w sposób niemalże niepowstrzymany. Więc Dread Hunger ustanowił niedawno nowy rekord w liczbie jednocześnie aktywnych graczy. Czas odgrywa tu ważną rolę, w końcu piracka przygoda została wydana w pełnej wersji z programu Early Access 26 stycznia 2022 roku. Zobacz? Zwiastun fabularny pokazuje, jak mrocznie zapowiada się gra survivalowa: Coraz więcej aktywnych graczy Krzywa liczby graczy w Dread Hunger jest imponująca: podczas wczesnego dostępu, gra survivalowa utrzymywała się w cieniu, mając średnio poniżej 1000 aktywnych użytkowników. Od czasu pełnej wersji gry liczba ta stale i szybko rośnie – aż do rekordowego poziomu 61 712 graczy! Wzrost wynosi więc ponad 1100 procent. W ciągu ostatnich 30 dni w akcji brało udział średnio ponad 15 000 graczy w tym samym czasie. Jak dotąd nie wydaje się, aby krzywa osiągnęła swój szczyt, ani nie widać jej końca. Wygląda na to, że Dread Hunger dopiero znajduje swoich fanów. The steady upward curve of Dread Hunger via Na marginesie, zainteresowanie graczy widać również na Twitchu, gdzie stała liczba widzów jest również wymierna. Jednak nie w stopniu, który mógłby znacząco wpłynąć na wielki sukces w liczbie aktywnych graczy. Średnia miesięczna liczba widzów w ciągu ostatnich 12 miesięcy wynosiła od 150 do 3 600. Na czym polega Głód Grozy? Jeśli znasz Among Us, wiesz, o czym jest Głód Grozy. Grupa marynarzy w trybie wieloosobowym musi manewrować swoim statkiem przez kilka arktycznych poziomów, w międzyczasie szukając paliwa do węgla, walcząc z głodem poprzez polowania i tak dalej. Coś wyjątkowego: Wśród załogi znajduje się dwóch skrytobójców, którzy nie tylko muszą sabotować wszystkie plany i zamordować uczciwych ocalałych, ale także wykorzystać w tym celu złowrogie nadprzyrodzone moce. Prowadzi to do ekscytujących gier umysłowych, wielu (fałszywych) podejrzeń, a tym samym do dynamiki gry, która czasem opiera się na współpracy, a czasem na antagonizmie. Czy próbowałeś już Dread Hunger? Co sądzisz o tej nietypowej rozgrywce? StephanWiek: 25 lat Pochodzenie: Bułgaria Hobby: Gra Zawód: redaktor online, student

szczyt głodu zwiastun pl